Beestenbende
Blijf op de hoogte en volg Nico & Charissa
08 Juni 2013 | China, Yangshuo
En weer staan we op de pedalen in de ochtend. Ditmaal door de geweldige omgeving naar Yangshuo zelf.
Vanaf het moment dat we het stadje binnenrijden is het gedaan met de rust. Het stadje zelf stelt niet zoveel voor, alleen het verkeer is hier nog chaotischer dan in supergrote steden als Beijing of Xi'an. We voelen ons erg kwetsbaar op onze fietsjes en worstelen ons voorzichtig door het verkeer.
Zoals gezegd stelt Yangshuo als stad niet zoveel voor. Ook hier weer een geinige binnenstad met backpackers, souvenirwinkel na souvenirwinkel en de gebruikelijke eetstalletjes. We neuzen hier even op ons dooie akkertje rond ( het is te warm en benauwd om gewoon te bewegen) maar gaan uiteindelijk toch op ons uiteindelijke doel af.
We hebben van horen zeggen dat het nog vrij gebruikelijk is om hond te eten in deze streek en dat deze gewoon op locale overdekte dagmarktjes aangeboden worden. Op voorhand weten we eigenlijk al dat het bezoek geen pretje zal worden maar onderzoekend als we zijn willen we het toch ervaren.
Als we eenmaal zo'n dagmarktje vinden lopen we enigsinds wijfelend naar binnen. De geuren zijn meteen als overweldigend. Alle aanwezige geuren worden zeg maar gemengd tot een weeïge stank. De groente-en fruitsectie is nog redelijk te doen maar eenmaal bij het vlees aangekomen is het behoorlijk heftig. Tot overmaat van ramp lopen we ook nog eens op onze slippers, c.q. sandalen en is de vloer een glibberige, stinkende, gemengde waterdrab. Echt hygiënisch is het allemaal niet.
Helemaal achter in de hoek, weggemoffeld van alle andere kraampjes, treffen we de plek aan die de verhalen bevestigd. Te kleine hokjes met, kippen, konijnen, andere soorten knuffeldieren maar het meest heftige toch wel de kooitjes met honden en katten. En als emotioneel klapstuk toch wel de reeds gevilde honden hangend aan de vleeshaken. Dit in het zicht van de honden in kooitjes die hun dode soortgenoten kunnen zien hangen. Een hond is intelligent genoeg om te weten wat hem boven het hoofd hangt en aan de ogen van deze beestjes te zien wisten ze het zeker.
Hier zijn we dan ook snel klaar mee. Ten eerste is dit niet om aan te zien maar ook de walgelijke geur breekt op. Met onze neus en mond verstopt achter de boord van ons t- shirt, snellen we naar buiten. Snel schieten we nog even illegaal een paar foto's ( de verkopers vinden het namelijk niet leuk dat er foto's van gemaakt worden hebben we gehoord) met onze 300 mm telelens van behoorlijke afstand. Deze foto's zullen we overigens niet plaatsen omdat ze mogelijk niet gewaardeerd worden door de beheerders van deze site.
Eenmaal buiten hebben we even een paar minuutjes nodig om te verwerken wat we zojuist hebben gezien. We begrijpen best dat het eten van katten en honden is ontstaan in tijden van honger maar volgens ons bestaat echte honger ook in China niet meer.
Hoe dan ook, we hebben gezien wat we wilden zien en ervaren wat we wilden ervaren, ook dit is China.
De rest van drukkend warme dag brengen we aan het zwembad door, totdat een onweersbui roet in het eten gooit. Als de bui is opgetrokken en het inmiddels al donker is komen er zwermen vuurvliegjes vanuit de rijstvelden ( waarvan we er zelfs een vangen). Prachtig en bijzonder om te te zien. Vreemd dat een dag zoveel verschillende emoties kan oproepen....
Vanaf het moment dat we het stadje binnenrijden is het gedaan met de rust. Het stadje zelf stelt niet zoveel voor, alleen het verkeer is hier nog chaotischer dan in supergrote steden als Beijing of Xi'an. We voelen ons erg kwetsbaar op onze fietsjes en worstelen ons voorzichtig door het verkeer.
Zoals gezegd stelt Yangshuo als stad niet zoveel voor. Ook hier weer een geinige binnenstad met backpackers, souvenirwinkel na souvenirwinkel en de gebruikelijke eetstalletjes. We neuzen hier even op ons dooie akkertje rond ( het is te warm en benauwd om gewoon te bewegen) maar gaan uiteindelijk toch op ons uiteindelijke doel af.
We hebben van horen zeggen dat het nog vrij gebruikelijk is om hond te eten in deze streek en dat deze gewoon op locale overdekte dagmarktjes aangeboden worden. Op voorhand weten we eigenlijk al dat het bezoek geen pretje zal worden maar onderzoekend als we zijn willen we het toch ervaren.
Als we eenmaal zo'n dagmarktje vinden lopen we enigsinds wijfelend naar binnen. De geuren zijn meteen als overweldigend. Alle aanwezige geuren worden zeg maar gemengd tot een weeïge stank. De groente-en fruitsectie is nog redelijk te doen maar eenmaal bij het vlees aangekomen is het behoorlijk heftig. Tot overmaat van ramp lopen we ook nog eens op onze slippers, c.q. sandalen en is de vloer een glibberige, stinkende, gemengde waterdrab. Echt hygiënisch is het allemaal niet.
Helemaal achter in de hoek, weggemoffeld van alle andere kraampjes, treffen we de plek aan die de verhalen bevestigd. Te kleine hokjes met, kippen, konijnen, andere soorten knuffeldieren maar het meest heftige toch wel de kooitjes met honden en katten. En als emotioneel klapstuk toch wel de reeds gevilde honden hangend aan de vleeshaken. Dit in het zicht van de honden in kooitjes die hun dode soortgenoten kunnen zien hangen. Een hond is intelligent genoeg om te weten wat hem boven het hoofd hangt en aan de ogen van deze beestjes te zien wisten ze het zeker.
Hier zijn we dan ook snel klaar mee. Ten eerste is dit niet om aan te zien maar ook de walgelijke geur breekt op. Met onze neus en mond verstopt achter de boord van ons t- shirt, snellen we naar buiten. Snel schieten we nog even illegaal een paar foto's ( de verkopers vinden het namelijk niet leuk dat er foto's van gemaakt worden hebben we gehoord) met onze 300 mm telelens van behoorlijke afstand. Deze foto's zullen we overigens niet plaatsen omdat ze mogelijk niet gewaardeerd worden door de beheerders van deze site.
Eenmaal buiten hebben we even een paar minuutjes nodig om te verwerken wat we zojuist hebben gezien. We begrijpen best dat het eten van katten en honden is ontstaan in tijden van honger maar volgens ons bestaat echte honger ook in China niet meer.
Hoe dan ook, we hebben gezien wat we wilden zien en ervaren wat we wilden ervaren, ook dit is China.
De rest van drukkend warme dag brengen we aan het zwembad door, totdat een onweersbui roet in het eten gooit. Als de bui is opgetrokken en het inmiddels al donker is komen er zwermen vuurvliegjes vanuit de rijstvelden ( waarvan we er zelfs een vangen). Prachtig en bijzonder om te te zien. Vreemd dat een dag zoveel verschillende emoties kan oproepen....
-
08 Juni 2013 - 18:07
Hanneke:
Ja dat is wel heel zielig al die honden en katten die opgegeten worden.
Ik zou het ook niet gegeten hebben hoor.
Jullie maken heel wat mee, leuke en minder leuke dingen.
Geniet ze. -
08 Juni 2013 - 19:20
Joke:
Was even heftig om te lezen van die arme dieren en hoe het daar aan toe gaat, maar je hebt het meegemaakt......dat vuurvliegje is echt heel erg gaaf!!! -
08 Juni 2013 - 19:56
Ina :
Schokkend en heftig wat jullie meegemaakt hebben
.
je hebt het nu in ieder geval met eigen ogen gezien.
spannende en avontuurlijke vakantie.
goede reis verder.
-
08 Juni 2013 - 21:53
Peter:
Jeetje, wat een verhaal. Maar ja, als je daar bent, wil je ook alles van het land/de streek beleven en dan hoort dit er ook bij. Is in Europa gelukkig ondenkbaar! -
08 Juni 2013 - 21:56
Peter:
Ben ondanks alles, trouwens toch wel nieuwsgierig naar de foto's die via deze weg niet kunnen.
Dus ik zie ze later nog wel een keer, als jullie er weer zijn. -
09 Juni 2013 - 01:38
Jolien:
Pfff.. Mij niet gezien om over zo'n markt te lopen. Ik vind het dapper. Maar ik kan me voorstellen dat je het gezien wilt hebben. Wat een ervaring. Om nog even over door te praten. Jullie maken een hoop mee! Leuk om te lezen en wat een mooie foto's! Veel plezier nog! -
10 Juni 2013 - 08:34
Jaap:
Wat een verhaal en wat een indrukken. mooi om het te volgen maar gelukkig vanuit een schoon Nederland.
Veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
