Viva Las Vegas

Nadat we het Grand Canyon State Park achter ons hebben gelaten zitten we binnen het uur alweer op de Route 66 waar we het plaatsje Williams bezoeken. Het plaatsje zit vol met goed bewaard gebleven gebouwtjes van de Route 66. We nemen er dan ook ruim der tijd voor.

Ook een uur verderop is het hetzelfde verhaal in het plaatsje Kingman. Mooie goed gerestaureerde 66 bouwwerkjes en de sfeer van de jare 50 en 50 hangt er nog steeds.

Inmiddels rijden we noordelijk over de US-93 en de temperaturen worden hoger en hoger en de natuur steeds onvriendelijker. Bij vlagen lijkt het alsof we over de maan rijden. Blijkbaar is de ene woestijn de andere niet. Ook als we uitstappen voor een scenic view is de wind heter dan we ooit hebben gevoeld.

In het midden van deze wildernis, op de staatsgrens van Arizona en Nevada ligt ineens het mooie blauwe Lake Meade met daarvoor de gigantische Hoover Dam die het water opstuwd. Een enorm contrast in dit maanlandschap.

Uiteindelijk duit na ons bezoek aan de Hoover Dam zo ineens midden in de woestijn een oase van overdaad voor ons op, ook wel Las Vegas of Sincity genaamd. Als we binnenrijden verbazen we ons over het enorme circus langs "the strip". Hotels hebben bestaande gebouwen uit heel de wereld nagebouwd. Zo zien we gebouwen uit New York, Parijs en er is zelfs een stuk Venetie met kanalen en al nagebouwd.

Ons hotel is het Imperial Palace in een soort Chinese Pagode achtige bouwstijl. Als we met onze koffertjes binnenrijden, moeten we eerst door een soort winkelcentrum en daarna door ongeveer een kilometer casino (waar Elvis al in het midden z'n show staat op te voeren), alvorens we bij de incheckbalie aankomen. Dan duurt het nog een uur voordat we zijn ingecheckt, zo druk is dit hotel. Terwijl we wachten kijken we zo het casino in en zijn allerlei figuren en situaties dus het wachten is niet echt een straf.

Als we eenmaal op onze kamer op de 17e verdieping op bed ploffen, gaat vrijwel direct het ontruimingsalarm af. We pakken wat spullen die we makkelijk me kunnen nemen en dalen via een van de noodtrappenhuizen met een klein groepje af naar de begane grond. Beneden aangekomen blijkt dat iemand het grappig vond om een handbrandmelder te activeren. Weer door het hele casino naar de middelste lift, op naar de 17e verdieping.

Inmiddels maken jullie je op voor een nieuwe dag en maken wij ons op, inmiddels weer een tijdzone verder, om het nachtleven van Sincity in te duiken. Mmmmm waar zou het woordje Sin toch op slaan ???...We gaan het uitvinden...