Death Valley
Door: Nico&Charissa
Blijf op de hoogte en volg Nico & Charissa
16 Juni 2011 | Verenigde Staten, Las Vegas
Na een nachtje deze speeltuin voor volwassenen verkennen en een klein beetje spelen in het Casino (dat hoort er nou eenmaal bij hier en het is ook wel een apart sfeertje), zitten we om 8.00 alweer in de auto om naar Death Valley te rijden.
Volgens de routebeschrijving duurt de rit 2,5 uur. Echter stuurt deze ons over een onverharde weg en zitten we 13 mijl lang met samengeknepen billen op een onverharde weg in the middle of nowhere.
Uiteindelijk duurt onze trip 4 uur maar onze eerste kennismaking met Death Valley op Zabriskie Point is adembenemend. De vloeiende vormen van deze bergen met hun gele kleur zijn echt uniek.
We rijden door naar Furnace Creek om te eten en te tanken. Dat men met een eethuisje en een tankstation geen concurrentie heeft midden in Death Valley is al snel duidelijk. Voor een gallon benzine betalen we nu ineens meer dan 2 dollar meer dan elders in de VS. Maar ja, je hebt geen keuze. De thermometer staat inmiddels op 47 graden (celcius in dit geval).
Door naar de meest bekende plek van Death Valley, het Badwater bassin. Deze witte zoutvlakte is een van de heetste plekken op aarde en ligt ongeveer 85,5 meter onder zeeniveau. Het is echt superheet. We halen 2 ijskoude flesjes water uit de koelbox en op het moment dat we 300 meter de vlakte op zijn opgelopen is het water bloedheet en de flesjes half leeg. Het totale wandelingetje heen en terug van ongeveer 600 meter mat ons totaal af. Het is goed te bevatten dat Death Valley nog jaarlijks slachtoffers eist. Je voelt gewoon hoe de energie uit je gezogen wordt. Een aparte ervaring.
Vanaf Badwater doen we nog de Artist drive. Een bergweggetje die je door smalle canyons stuurt. De bergen hier hebben zachte pastelkleuren. Hier gaat het bijna mis….Tijdens een steile klim kijken we toevallig op de temperatuurmeter van de motor en zien dat de naald al in de rode zone staat….de motor wordt te warm. De combinatie van langzaam rijden tijdens de klim (dus bijna geen rijkoeling), de extreme buitentemperatuur en een airco die overuren maakt, wordt de auto bijna teveel. Als we de airco uitschakelen en de verwarming aangooien zakt de naald vrijwel direct weer in het veilige gebied. Gelukkig want dit zijn geen plekken en temperaturen waar je met motorpech wilt staan. Met de ramen open rijden we verder. Het help niet veel, de wind is zo warm dat hij brandt op de huid.
Als we Death Valley uit zijn gaan de ramen weer dicht en de airco weer aan en brengt de Ford ons weer veilig naar Las Vegas. Hier genieten we nog een avondje aan “the Strip”.
Volgens de routebeschrijving duurt de rit 2,5 uur. Echter stuurt deze ons over een onverharde weg en zitten we 13 mijl lang met samengeknepen billen op een onverharde weg in the middle of nowhere.
Uiteindelijk duurt onze trip 4 uur maar onze eerste kennismaking met Death Valley op Zabriskie Point is adembenemend. De vloeiende vormen van deze bergen met hun gele kleur zijn echt uniek.
We rijden door naar Furnace Creek om te eten en te tanken. Dat men met een eethuisje en een tankstation geen concurrentie heeft midden in Death Valley is al snel duidelijk. Voor een gallon benzine betalen we nu ineens meer dan 2 dollar meer dan elders in de VS. Maar ja, je hebt geen keuze. De thermometer staat inmiddels op 47 graden (celcius in dit geval).
Door naar de meest bekende plek van Death Valley, het Badwater bassin. Deze witte zoutvlakte is een van de heetste plekken op aarde en ligt ongeveer 85,5 meter onder zeeniveau. Het is echt superheet. We halen 2 ijskoude flesjes water uit de koelbox en op het moment dat we 300 meter de vlakte op zijn opgelopen is het water bloedheet en de flesjes half leeg. Het totale wandelingetje heen en terug van ongeveer 600 meter mat ons totaal af. Het is goed te bevatten dat Death Valley nog jaarlijks slachtoffers eist. Je voelt gewoon hoe de energie uit je gezogen wordt. Een aparte ervaring.
Vanaf Badwater doen we nog de Artist drive. Een bergweggetje die je door smalle canyons stuurt. De bergen hier hebben zachte pastelkleuren. Hier gaat het bijna mis….Tijdens een steile klim kijken we toevallig op de temperatuurmeter van de motor en zien dat de naald al in de rode zone staat….de motor wordt te warm. De combinatie van langzaam rijden tijdens de klim (dus bijna geen rijkoeling), de extreme buitentemperatuur en een airco die overuren maakt, wordt de auto bijna teveel. Als we de airco uitschakelen en de verwarming aangooien zakt de naald vrijwel direct weer in het veilige gebied. Gelukkig want dit zijn geen plekken en temperaturen waar je met motorpech wilt staan. Met de ramen open rijden we verder. Het help niet veel, de wind is zo warm dat hij brandt op de huid.
Als we Death Valley uit zijn gaan de ramen weer dicht en de airco weer aan en brengt de Ford ons weer veilig naar Las Vegas. Hier genieten we nog een avondje aan “the Strip”.
-
17 Juni 2011 - 07:15
Hans En Joke:
Wat een spannend verhaal weer. Ik denk dat jullie de eerste weken niet uitgepraat raken.
-
17 Juni 2011 - 10:46
Joop En Mieke:
Mooie verhalen en geweldige mooie foto's.
Leuk om het zo van dichtbij mee te maken en ook voor het thuisfront elke dag weer genieten. Geniet er nog maar even van de laatste dagen en in ieder geval al een goede thuisreis toegewenst.
Joop en Mieke -
17 Juni 2011 - 14:50
Patricia Van Orden:
Geweldig om te zien en te lezen!
Ik ben maar vast gaan sparen, wij willen ook nog graag een trip door het westen maken, krijg er zo alleen maar meer zin in!
Veel plezier nog en alvast een goede terugreis! -
17 Juni 2011 - 17:28
)ma En Opa:
Heerlijk genoten van de verslagen en foto -
20 Juni 2011 - 06:19
Renate:
Ook heel herkenbaar dit! In de brandende zon en die hitte zonder airco moeten rijden, omdat je als de dood bent dat de auto het begeeft...Viva Death Valley!! Ik vond het wel een geweldige ervaring, vooral het kamperen daar in the middle of nowhere, geweldig!
Die ervaringen neemt niemand je meer af!
-
20 Juni 2011 - 06:20
Renate:
Ook heel herkenbaar dit! In de brandende zon en die hitte zonder airco moeten rijden, omdat je als de dood bent dat de auto het begeeft...Viva Death Valley!! Ik vond het wel een geweldige ervaring, vooral het kamperen daar in the middle of nowhere, geweldig!
Die ervaringen neemt niemand je meer af!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
