Kampong life

Na het ontbijt begint onze dag creatief met een Batik workshop. Batik is een manier om lappen textiel met verf van een decoratie te voorzien, waarna deze lappen als kleding kunnen dienen.

Een aantal huisjes verderop worden we een soort schuur ingestuurd. Hier zijn een viertal dames en 2 mannen die al druk bezig zijn de opgespannen doeken te beschilderen. Een enorm delicaat werkje.

Een van de mannen ontfermt zich over ons en wijst ons beide een stuk stof van 60x60 cm toe. Dat lijkt niet groot maar als beginners hebben we hier onze handen vol aan. Zeker gezien het feit dat het snikheet is in die schuur..
Eerst mogen we een schets met houtskool op het doek maken. Daarna krijgen we een pen gevuld met hete was, hiermee zetten we de lijnen definitief op. Vervolgens kleuren we het geheel in met waterverf. De waterverf vloeit over het doek waardoor er een soort aquarel effect ontstaat. Voor ons is het nu klaar. Het doek gaat nu in een chemisch bad en wordt daarna gewassen en gedroogd. Morgen krijgen we het definitieve eindresultaat.

Na de workshop besluiten we een fiets te huren om de Kampong te verkennen. We krijgen een kaartje mee en 2 degelijke mountainbikes. Onze toch gaat over de Kampong, door stukjes jungle en moerassen. Op de Kampong bezoeken we onder andere een traditionele vliegermaker en een Kroepoek fabriek.

Al fietsend zijn wij de grote atractie. Het massa toerisme heeft hier nog niet echt z’n weg gevonden en mensen vallen zowat over elkaar heen als ze hun nek verrekken tijdens het omkijken. Kinderen fietsen al zwaaiend en “Hello” roepend met ons mee, auto’s toeteren en ouderen knikken vriendelijk. Overal waar we langs rijden klinkt het “Hello” van de veranda’s of uit de vele eetstalletjes. We voelen ons lid van een koninklijke familie.

Aan de rand van een vissersdorpje dat ook op de Kampong ligt, zien we een man staan met een touw, dat in de palmboom voor hem verdwijnt, in zijn hand. Ons vermoeden dat er aan het uiteinde van dit touw een aapje zit is juist. We blijven even staan kijken terwijl de kokosnoten links en rechts uit de boom donderen (uiteraard losgemaakt door die aap). Terwijl we daar staan te kijken wenkt een andere man ons naar hem toe te komen, terwijl hij twee kokosnoten oppakt. Hij stuurt zijn zoontje met een paar gebaren en woorden naar huis, waarna deze weer verschijnt met een Klewang. Behendig hakt hij de twee kokosnoten open waarna hij ze ons aanbiedt. De kokos melk smaakt anders dan verwacht, niet zoals die bruine harige die wij kennen. Nadat we het zoete, verfrissende, suikerige water gedronken hebben, lepelen we het vruchtvlees uit de noot. Met een hand op ons hart nemen we afscheid van de 2 mannen en fietsen verder langs de lagune en de (Zuid-Chinese) zee.

De hitte is enorm en naar een paar kilometer verderop hebben we alweer behoefte aan vocht. Het door ons meegebrachte water is inmiddels bloedheet. We stoppen dan ook even bij een met golfplaten in elkaar geknutselde strandtent onder een paar palmbomen.

Terwijl we hier lekker zitten uit te puffen krijgen we gezelschap van Roy en Eva die ook bij ons op de Kampong verblijven. We drinken samen een drankje en fietsen daarna samen verder. Met z’n vieren zijn we een nog grotere attractie. Uiteindelijk komen we drijfnat en uitgeput weer bij ons huisje aan.

Nog even bijkomen in het huisje onder de airco en dan lekker eten in het Malay Sateh House, naar horen zeggen de beste saté in de omgeving.